Better than school
Door: ronen
Blijf op de hoogte en volg Ronen
02 November 2011 | Australië, Sydney
He mensen!!
ik heb vandaag een beetje een chill dagje, dus heb ik mezelf verplicht om tijd te nemen voor een reisverslag.
om te beginnen, alles gaat natuurlijk goed, having the time of my life, etc etc.
ik zal proberen jullie een indruk te geven van de indrukken die ik allemaal heb gekregen deze eerste week (precies een week geleden kwam ik pas aan in mijn eerste hostel).
first of all, hoe hectisch!! hoe nieuw voor mij is al dat reizen!!
voordat ik ging dacht ik dat surviven een makkie was. ik had ook al twee zarautz'jes en een europa-reis overleeft. toch bleek australie totaal anders!
en sydney zelf is zooo gaaf! geen stad in europa lijkt hierop. de enige stad waarvan ik heb gehoord dat het enigszins de alure van sydney deelt is San Fransisco. Het CBD is zo amerikaans als het maar zijn kan, kings cross daarentegen is echt de europese wijk.
toen we aankwamen zijn we met een shuttle naar ons hostel in kings cross gegaan. kings cross is regio in het centrum dat bol staat van de uitgaansgelegenheden, stripclubs en toko's. deze 4 dagen dat we hier sliepen bevonden we ons dus wel echt tussen jongeren, reizegers en zwervers.
er zijn trouwens twee soorten reizigers: engelsen en duitsers.
engelsen komen "to get pissed and than get laid", duitsers komen om de cultuur op te snuiven en dan op de tweede plek "to get pissed and than get laid". alleen engelse vallen onder de engelsen groep, de rest is eigenlijk duits.
net als op de eu-reis is het eigenlijk zo dat iederen uit west-europa komt. het ene hostel (in kings cross) zit vol met engelsen, het andere zit weer vol met zweedse chicks.
ik kan het beter vinden met de zweedse chicks.
dit merkte ik ook wel echt. de eerste dagen viel het contact maken eigenlijk echt wel tegen. de engelsen waren hier in groepen heen gekomen en waren niet echt in voor contact maken met andere jongens. natuurlijk zijn we wel nog wat europese tegen gekomen. het vervelende is dat de clubs hier iedereen (no exceptions) controleren, dus dat ik echt niet zomaar een club in kan.
vrijdag (laatste geboekte nacht in brado's backpackers) bleek ook nog is dat "op de bonne voie" reizen wel erg duur is in australie. iedereen plant alles vooruit enzo. ik niet. voor zaterdag kregen we dus niks meer geboekt (wel voor zondag, maandag en dinsdag in Strattons, ook wel Little Sweden). Backpackers as we are, hebben we toch nog met een paar tips en wat 'door knocking' een plekkie kunden vinden, om de hoek bij Brado's eigenlijk.
Nu slapen we dus al drie nachten in het CBD (Central Bussiness District), morgen laatste geboekte nacht. En hier is het echt vet. Hele goede sfeer, duizend soorten travellers en met iedereen maak je meteen vrienden.
One guy in particular changed my thoughts.
in het begin, wat later iedereen natuurlijk blijkt te hebben, was moeilijk soms: what to do next? where to go? vooral how to go or to do that?
zoals iedereen hebben wij ook al onze eerste grote miskoop achter de rug. gisteren zijn we naar de blue mountains gegaan met een georganiseerde tour. Ik dacht eerst dat het moeilijk was om te weten waar je naartoe moet enzo als je zomaar de bergen in verdwijnt. Dus ik boekte maar een tour voor zeventig dollar. Dit was een week van te voren. Maar in Strattons hoorde ik van iedereen dat ze zelf gingen of waren gegaan met de trein voor tien dollar. Dan hoop je natuurlijk dat de gids onwijs gaaf is. But no, he wasn't. Hij heeft ons zo goed als niks vertelt over de blue mountians. De aboriginal mythe over de three sisters heeft hij voorgelezen uit een magazine of iets. Hij bracht ons alleen naar de tracks toe die we hebben gedaan. Dus dat was niet echt het geld waard.
Nu wil ik wel zeggen, het was een slechte gids maar een hele toffe man! en we hebben gegarandeerd meer gezien in een dag dan dat we zelf zouden zien. Maar we komen terug naar de blue mountains, maar dan voor een week ofzo. Ik vind zo iets gewoon geweldig.
Maar terug naar de hard knock times.
Eigenlijk wist ik nog zo weinig van echt travellen. Langzaam aan wordt het een beetje duidelijk dat niemand meer echt supertrampt. Dan begin je zelf ook maar meer je peilen te richten op de normale manier van travellen: Greyhound en hostels boeken.
TOTDAT er gisteren een kerel op mijn kamer komt. Uit oostenrijk. Eerst praat je over van alles en nog wat, en dan vertelt hij over zijn travel tot nu toe: hitchhiken en couchsurfen. Het kan niet altijd, dus zodoende sliep hij nu ook bij mij in een hostel. Hij vertelde over dat hij naar spanje gevlogen was om terug te liften, over hoe hij de East Coast (van Australie) is af gehitchhiked, de mensen die hem hadden meegenomen. toen ik dat hoorde dacht ik: that's it! zo ga ik het ook doen!
Later begin je pas een beetje te relativeren en realistisch na te denken. Niet dat het niet realistisch is, maar je moet het natuurlijk niet zomaar doen.
Wel blijkt weer dat ook dat niet a la last-minute kan. Jammer genoeg. Maar no worries.
Mijn punt is dat je zoveel leert. Over jezelf, anderen, ways to travel. Iedereen (nu praat ik over Strattons) waardeert het dat ik 17 ben en dat mijn moeder mij heeft laten gaan. Iedereen is heel open. De dagen dat ik soms opeens heel ongerust was, zijn nu denk ik wel over. Ik heb geleerd dat ook mensen altijd op hun pootjes terecht komen.
Verder over mijn eerste week. Ik en stef hebben op zo'n onwijs gave lekkere manier Sydney ontdekt, all by ourself. Het voelt ook gewoon veel beter als je het zelf denkt te hebben ontdekt.
Elke wijk zijn we een wijkje door 'gestrolled', randomly wandelen met enkele punten waar je sowieso langs wil komen. De Capitool gids was daarbij een goede helpende hand. Lonely Planet heb ik nog niet uit mijn tas gehaalt.
Als ik morgen of overmorgen sydney verlaat, laat ik nog genoeg ongezien achter (vooral buiten het centrum). Maar ik kom sowieso nog terug.
Eigenlijk vertel ik zo weinig over sydney. De botanische tuinen zijn amazing. net als de rest. Het leuke is dat we echt honderd duizend keer dezelfde foto's hebben gemaakt waarschijnlijk. Alles blijft mooi, blijft stunning.
Ik ga mijn eerste echte reisverslag nu afsluiten. Ik lees het niet terug, dus ik weet niet of het te lezen valt. Als je dingen niet kent of snapt probeer het misschien maar even te googlen ofzo.
Foto's komen zo snel mogelijk. ik denk over een aantal dagen. Ik ga wel een selectie maken, want het zijn er aardig veel. Stef maakt er 200 per dag, that's like real insane.
Ik houd ook een diary bij. Die is echt veel gedetailleerder, maar daar zitten jullie denk ik niet op te wachten.
Ik denk er nu trouwens aan dat mijn camera accu leeg was net voordat we arriveerde in de blue mountains! en laat ik nu net mijn mobieltje op mijn bed vergeten zijn! for real, dat is een teken dat ik terug moet.
Ik ga morgen of overmorgen naar melbourne, heel misschien nog via Canberra, maar mensen zeggen dat daar echt niks te zoeken is.
Ik zal nog niet gaan couchsurfen omdat Jair een vriend in Melbourne heeft die ik ook ken (dus ik ga wel couchsurfen). Of ik met greyhound ga ($65) of liften weet ik nog niet.
Dit brengt me bij de weense kerel, Tom. Hij had gereisd met een israelier, dus hij wist mij uit te schelden, zichzelf voor te stellen en hij was helemaal weg van shakshoeka (israelisch ei) en sheshbesh (backgammon).
Papa, het was twee eieren, een ui, een halve paprika per persoon toch? en een pot pasta saus en peper en zout, right?
oke, ik sluit af!
Nogmaals gefeliciteerd en really really really sorry that i didnt call or skype!
@ Chris, Mirja, Jacques, Philipe!
gefeliciteerd luuk!
ik heb sinds net een telefoon nummer (+61422413374). ik heb hem eerst moeten unlocken van de nederlandse lock die erop zat, duurde maar een weekje.
voor de skypers ik ga denk ik in melbourne een goede gelegenheid krijgen om te douchen en te skypen! see you than! ik heet volgens mij ronendan gewoon ofzo.
ik kan geen afscheid nemen.
bye bye!
ik heb vandaag een beetje een chill dagje, dus heb ik mezelf verplicht om tijd te nemen voor een reisverslag.
om te beginnen, alles gaat natuurlijk goed, having the time of my life, etc etc.
ik zal proberen jullie een indruk te geven van de indrukken die ik allemaal heb gekregen deze eerste week (precies een week geleden kwam ik pas aan in mijn eerste hostel).
first of all, hoe hectisch!! hoe nieuw voor mij is al dat reizen!!
voordat ik ging dacht ik dat surviven een makkie was. ik had ook al twee zarautz'jes en een europa-reis overleeft. toch bleek australie totaal anders!
en sydney zelf is zooo gaaf! geen stad in europa lijkt hierop. de enige stad waarvan ik heb gehoord dat het enigszins de alure van sydney deelt is San Fransisco. Het CBD is zo amerikaans als het maar zijn kan, kings cross daarentegen is echt de europese wijk.
toen we aankwamen zijn we met een shuttle naar ons hostel in kings cross gegaan. kings cross is regio in het centrum dat bol staat van de uitgaansgelegenheden, stripclubs en toko's. deze 4 dagen dat we hier sliepen bevonden we ons dus wel echt tussen jongeren, reizegers en zwervers.
er zijn trouwens twee soorten reizigers: engelsen en duitsers.
engelsen komen "to get pissed and than get laid", duitsers komen om de cultuur op te snuiven en dan op de tweede plek "to get pissed and than get laid". alleen engelse vallen onder de engelsen groep, de rest is eigenlijk duits.
net als op de eu-reis is het eigenlijk zo dat iederen uit west-europa komt. het ene hostel (in kings cross) zit vol met engelsen, het andere zit weer vol met zweedse chicks.
ik kan het beter vinden met de zweedse chicks.
dit merkte ik ook wel echt. de eerste dagen viel het contact maken eigenlijk echt wel tegen. de engelsen waren hier in groepen heen gekomen en waren niet echt in voor contact maken met andere jongens. natuurlijk zijn we wel nog wat europese tegen gekomen. het vervelende is dat de clubs hier iedereen (no exceptions) controleren, dus dat ik echt niet zomaar een club in kan.
vrijdag (laatste geboekte nacht in brado's backpackers) bleek ook nog is dat "op de bonne voie" reizen wel erg duur is in australie. iedereen plant alles vooruit enzo. ik niet. voor zaterdag kregen we dus niks meer geboekt (wel voor zondag, maandag en dinsdag in Strattons, ook wel Little Sweden). Backpackers as we are, hebben we toch nog met een paar tips en wat 'door knocking' een plekkie kunden vinden, om de hoek bij Brado's eigenlijk.
Nu slapen we dus al drie nachten in het CBD (Central Bussiness District), morgen laatste geboekte nacht. En hier is het echt vet. Hele goede sfeer, duizend soorten travellers en met iedereen maak je meteen vrienden.
One guy in particular changed my thoughts.
in het begin, wat later iedereen natuurlijk blijkt te hebben, was moeilijk soms: what to do next? where to go? vooral how to go or to do that?
zoals iedereen hebben wij ook al onze eerste grote miskoop achter de rug. gisteren zijn we naar de blue mountains gegaan met een georganiseerde tour. Ik dacht eerst dat het moeilijk was om te weten waar je naartoe moet enzo als je zomaar de bergen in verdwijnt. Dus ik boekte maar een tour voor zeventig dollar. Dit was een week van te voren. Maar in Strattons hoorde ik van iedereen dat ze zelf gingen of waren gegaan met de trein voor tien dollar. Dan hoop je natuurlijk dat de gids onwijs gaaf is. But no, he wasn't. Hij heeft ons zo goed als niks vertelt over de blue mountians. De aboriginal mythe over de three sisters heeft hij voorgelezen uit een magazine of iets. Hij bracht ons alleen naar de tracks toe die we hebben gedaan. Dus dat was niet echt het geld waard.
Nu wil ik wel zeggen, het was een slechte gids maar een hele toffe man! en we hebben gegarandeerd meer gezien in een dag dan dat we zelf zouden zien. Maar we komen terug naar de blue mountains, maar dan voor een week ofzo. Ik vind zo iets gewoon geweldig.
Maar terug naar de hard knock times.
Eigenlijk wist ik nog zo weinig van echt travellen. Langzaam aan wordt het een beetje duidelijk dat niemand meer echt supertrampt. Dan begin je zelf ook maar meer je peilen te richten op de normale manier van travellen: Greyhound en hostels boeken.
TOTDAT er gisteren een kerel op mijn kamer komt. Uit oostenrijk. Eerst praat je over van alles en nog wat, en dan vertelt hij over zijn travel tot nu toe: hitchhiken en couchsurfen. Het kan niet altijd, dus zodoende sliep hij nu ook bij mij in een hostel. Hij vertelde over dat hij naar spanje gevlogen was om terug te liften, over hoe hij de East Coast (van Australie) is af gehitchhiked, de mensen die hem hadden meegenomen. toen ik dat hoorde dacht ik: that's it! zo ga ik het ook doen!
Later begin je pas een beetje te relativeren en realistisch na te denken. Niet dat het niet realistisch is, maar je moet het natuurlijk niet zomaar doen.
Wel blijkt weer dat ook dat niet a la last-minute kan. Jammer genoeg. Maar no worries.
Mijn punt is dat je zoveel leert. Over jezelf, anderen, ways to travel. Iedereen (nu praat ik over Strattons) waardeert het dat ik 17 ben en dat mijn moeder mij heeft laten gaan. Iedereen is heel open. De dagen dat ik soms opeens heel ongerust was, zijn nu denk ik wel over. Ik heb geleerd dat ook mensen altijd op hun pootjes terecht komen.
Verder over mijn eerste week. Ik en stef hebben op zo'n onwijs gave lekkere manier Sydney ontdekt, all by ourself. Het voelt ook gewoon veel beter als je het zelf denkt te hebben ontdekt.
Elke wijk zijn we een wijkje door 'gestrolled', randomly wandelen met enkele punten waar je sowieso langs wil komen. De Capitool gids was daarbij een goede helpende hand. Lonely Planet heb ik nog niet uit mijn tas gehaalt.
Als ik morgen of overmorgen sydney verlaat, laat ik nog genoeg ongezien achter (vooral buiten het centrum). Maar ik kom sowieso nog terug.
Eigenlijk vertel ik zo weinig over sydney. De botanische tuinen zijn amazing. net als de rest. Het leuke is dat we echt honderd duizend keer dezelfde foto's hebben gemaakt waarschijnlijk. Alles blijft mooi, blijft stunning.
Ik ga mijn eerste echte reisverslag nu afsluiten. Ik lees het niet terug, dus ik weet niet of het te lezen valt. Als je dingen niet kent of snapt probeer het misschien maar even te googlen ofzo.
Foto's komen zo snel mogelijk. ik denk over een aantal dagen. Ik ga wel een selectie maken, want het zijn er aardig veel. Stef maakt er 200 per dag, that's like real insane.
Ik houd ook een diary bij. Die is echt veel gedetailleerder, maar daar zitten jullie denk ik niet op te wachten.
Ik denk er nu trouwens aan dat mijn camera accu leeg was net voordat we arriveerde in de blue mountains! en laat ik nu net mijn mobieltje op mijn bed vergeten zijn! for real, dat is een teken dat ik terug moet.
Ik ga morgen of overmorgen naar melbourne, heel misschien nog via Canberra, maar mensen zeggen dat daar echt niks te zoeken is.
Ik zal nog niet gaan couchsurfen omdat Jair een vriend in Melbourne heeft die ik ook ken (dus ik ga wel couchsurfen). Of ik met greyhound ga ($65) of liften weet ik nog niet.
Dit brengt me bij de weense kerel, Tom. Hij had gereisd met een israelier, dus hij wist mij uit te schelden, zichzelf voor te stellen en hij was helemaal weg van shakshoeka (israelisch ei) en sheshbesh (backgammon).
Papa, het was twee eieren, een ui, een halve paprika per persoon toch? en een pot pasta saus en peper en zout, right?
oke, ik sluit af!
Nogmaals gefeliciteerd en really really really sorry that i didnt call or skype!
@ Chris, Mirja, Jacques, Philipe!
gefeliciteerd luuk!
ik heb sinds net een telefoon nummer (+61422413374). ik heb hem eerst moeten unlocken van de nederlandse lock die erop zat, duurde maar een weekje.
voor de skypers ik ga denk ik in melbourne een goede gelegenheid krijgen om te douchen en te skypen! see you than! ik heet volgens mij ronendan gewoon ofzo.
ik kan geen afscheid nemen.
bye bye!
-
02 November 2011 - 07:09
Daniel:
Hee ronnie,
Gaaf om je verslag te lezen, fijn om te lezen dat je je prima vermaakt. Ik ben heel erg benieuwd naar de foto's. Ik zal je toevoegen op skype en kijk weer uit naar het volgende verslag;) -
02 November 2011 - 10:44
Jacolette:
Hey Ronnie,
Heerlijk om je verslag te lezen!! Ik krijg weer allerlei flashbacks.
Dat je van mij mocht gaan als 17-jarige was, omdat je dat pistool op mijn slapen zette....... weet je nog......???? Heb je niet verteld zeker????
Volg je hart en gezond verstand!! Geniet ze met volle teugen!!
LOVE & CARE JacoEli
XXX -
02 November 2011 - 10:52
Sydney:
Wou,.....wat een verslag. GEWELDIG...
Ik heb echt spijt dat ik niet in jouw backpack gekropen ben.
Ho Sydney!! Sydney!!
U breack my hart 25 years ago
and now do u the same with Ronnie!!!
Shakshuka zonder 'harief' (spanse chilli peper) en knoflook is geen Shakshuka
heel beniewd naar de foto's.....
Love & Sydney
JacoEli
-
02 November 2011 - 11:23
Daan:
yoo ronen, volgens mij vermaak je je wel! Wil echt foto's zien!! En binnenkort skype! -
02 November 2011 - 21:59
Perrine:
Aah Ronen vind het echt heul leuk om je verslagen te lezen! hih
Veeel succes, heeeulveeuhl plezieerr en GENIETSEEE nog!!
xxx
-
04 November 2011 - 18:20
Rowan:
Hey Ronen,
Super vet dat je ons op de hoogte houdt! Jammer van die gids in de Blue Mountains, het gebied is inderdaad waanzinnig, maar pas wel op als je er zelf in gaat rondbanjeren, kompasje kan dan wel van pas komen denk ik!
Melbourne ga je ook te gek vinden, dus je zit voorlopig goed, probeer trouwens te liften langs de kust, die kust schijnt stukken mooier te zijn dan het binnenland, ik heb zelf wel Greyhound gedaan, maar die reis is laaaannnggg :P. Succes in ieder geval, ik wacht rustig af tot je volgende verslag!
Right-y-o mate (heb je dat al gehoord?),
Greetz, Rowan -
05 November 2011 - 14:07
Mirja:
heey Ronen,
ben je verhalen aant uitprinten voor oma en ga ze voorlezen!!
ze vind het vast heel tof om weeriets te horen -
07 November 2011 - 18:19
HOI Ronen!:
wat leuk dat ik ook kan(mag) mee genieten van je reis verslag. Wat een wereldervaring doe je op. En dan hoor ik te schrijven: Ik wou dat ik ook nog jong was! Vrijdag met je vriend en onze kleinzoon Camiel gewinkeld, nog voor zijn verjaardag, en wat gegeten en het was heel gezellig en mocht spannende verhalen aanhoren over de werkweek normaal is daar geen gelegenheid voor. Het voetballen gaat prima, wel verloren, maar het andere team bovenaan, verloor ook dus: Wordt er support verwacht.!Kwam pas nog leuke foto,'s tegen van jullie met de vlootshow in Vlissingen en Breskens. Tot zover voor vandaag. Een kus en pas goed op jezelf! allegoeds! (oma) Jet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
